Günlerin bu vurdum duymazligi bitirdi beni...
Her sey acimasiz ve yalan, tipki giden sen gibi..
Hic düsünmedin mi vefazim karanliklara mahkum ederken beni...
Gündüzlere küstü gülüm, ben artik sade geceyim...

Bedbahlik ne care viranda bir aciyim...
Bir kac sesi tükenmis, harfelerde bozuk bir heceyim...
Artik sevdanin bile cözemeyecegi, kararsiz bir bilmeceyim...
isiklara bile küstü düsüm ben artik hep geceyim...

Sabah yildizlarina ulasmak hayalmis meger...
Önce al canimi sonra git, gideceksen eger...
Söyle günesim bu karaklikta ne kaldi ki yasamaya deger...
Lambalari söndürdüm ,dügmelere de küstüm ben artik karanlik bir geceyim...

Ayrilik siirlerini okudugumda hep senle ben variz..
Biz hic beraber gülmedik ki; söyle beraber nasil aglariz?
Her sey ortada yar! aglatan sen aglayan ben, bariz..
Mendillere küstü gözüm, karanliklara dost, ben artik yalan bir geceyim...

Sam yelinin esip gectigi o nadir ilik gecelerde,
Yikik dökük viran olmus, kalbi kirik ulu ecelerde..
Buram buram sizlayan kalbimle bilinmeyen nicelerde
Kaybolan gölgem var bende ve birde sadakatsiz gecem...
Firarlara sitemli gözlerim, vuslatta silaya küs bir cicegim...

Sen gittin ya ben artik hep bildigin bir geceyim...
Sen gittin ya ben artik hep gecelerde ölecegim...