Yüregime bir türlü o gitti diyemiorum
A$k ne zaman biter bilio musun?Bitti dediginde yürein aclyorsa
,
birgün ölecegimizi yada en sevdiklerimizi kaybedecegimizi bile bile hayata tutunmak ne zor.aslinda farkinda olmadan ne büyük isler basariyoruz.en acili günümüzü yillar sonra gülerek anlatiyoruz.ayrilamam dedigimiz sevgilimizin yillar sonra telefon numarasini bile unutuyoruz.yani hersey yalan oluyor.o halde acilarimizi, mutluluklarimizi tamamen si$mi$ bi balona benzetirsek zamanla nasil söndügünü görürüz.kimbilir su anda.isigi sönmüs ocagi tütmeyen kac ev,annesinden ayri kalmis kac bebek,pusulasini kaybetmis ve hangi yöne savruldugunu bilmeyen caresiz oldugu icin kullanilan kac insan.ac oldugu icin hirsizlik yapmak zorunda kalan kac el,ve buram buram ölüm acisi ceken kac yürek var....kaderimize ve hayata inat yasayalim.cünkü gözlerimizin isigi sönüp sevdiklerimize elveda ederken hersey tekrar yalan olacak.baki olan anilarimiz ve belkide fotograflarimiz olacak....
Bana her bakisin a$k bulastirdi üzerime, senin icin
umutlar büyüttüm cocuksu düslerimde, sana gelirken yüregimde umut vardi. simdi bir demet hüzün biraktin bende...
ilk yikilisim deil bu,ilk hayal kirikligi,ilk kaybedis deil. Mavi bir gögü olmadi hayallerimin, sen yüreimi caldın hirsiz gözlerinle.
oysa ben avuc avuC sevgi topladim yürüdügün yollardan. görmedin sana titreyen dali yollarina serdigim gencligimin üzerine basip gectin...
sen mahrem düslerimi caldin benim. dar günlere saklanmis umutlarimi, el gün için biriktirilmi$ tebessümlerimi, biliyorsun,herkesin saklanmis bir yarasi vardir hayatta.. sen bütün yaralarimi sattin carsı-pazar, zaten yaraliydi yüreimde,bir de sen... bir demet hüzün biraktin bende...
söyle neden?neden beni katladin üce dörde? yüze besyüze neden böldün beni? bir han gibi kilit vurdun yüreime, neden bir demet hüzün biraktin bende...?
belki de ucuz kahramanlar gerek sana, ben yüreimi bir kartvizit gibi yakamda tasimam ki... cebimde bozuk para degildir ki ask... bir yanım cocuk masumlugudur bu yüzden....
ben seni gerekcesiz ve neticesiz sevdim. ve nasil sevmissem seni,böyle dolu dizgin, ulu orta,öylece hüzne belenmisim i$te! bir demet hüzün oldun bende...
sen cocuksu düslerimin katili, basi sonu belli bir cinayetin mechul maktülü. üsüttün beni ateslerde,yagmurlarda yaktin. hüzün oldun...
bundan sonra ihlal ediyorum yürek yasalarini ve ilan ediyorum. canim! sen bir demet hüzünsün yüreimde büyüttügüm...
bak senin icin siir doldu gözlerim,sairce alayacaım, madem ki;söndürdün lambalari o zaman yakma! ! ! . . . karanlıgina alisacaim. . .
korkutmaz beni en korkunc kabuslar.benim:kabuslardan daha korkunc bir yasantum var.benim dünyama günes dogmasa bile.unutma:benim cicekleri bile yesertecek duygularim var........güldürme beni kaderim....
Sen benim Ulasamadigimsin, Ulasamadigim halde vazgecemedigim..Sen benim Dokunamadigimsin, Dokunamasam da uzaklasamadigim...Sen benim en Yakinimda olansin, en Yakinimda olupda uzaklarda duranimsin....Sen benim Konusamadigimsin, hic susmadigim halde bir sey söyleyemedigimsin..Sen benim Anlayamadigimsin, bu kadar cok bilip de Cözemedigimsin...Sen benim Göremedigimsin, bakip da Kör oldugumsun...Sen benim, bilip de söyleyemedigim, bakip da Göremedigim, dokunup da Hissedemedigim, duyup da dinleyemedigimsin..Sen benim anlatilmaz bir Sevgiyle Sevip de, Sevemedigimsin....
Düslerde sevdim seni söyleyemedim
Sessiz Öptüm nefesini, Söyleyemedim
Sana ben Siirler sözler büyüttüm,
Sana ben Baharlar yazlar büyüttüm
sana ben umma gizler büyüttüm,
Söyleyemedim..
Sarkilar yazdim sana okuyamadim,
Hep yanimdaydin oysa , dokunamadim...
Sana ben Hayaler Düsler büyüttüm,
Sana ben gözümde yaslar büyüttüm,
Sana ben umma asklar büyüttüm söyleyemedim
Daha az seviyordum seni, giderek daha az
Unutur gibi seviyordum azala azala
Aramizdaki uzakligin karanliginda
Geceler kisalip gündüzler uzuyordu
Öyle olunca daha az seviyordum seni
Kendini iyilestiren bir yara gibiydi
Daha az ve zamanla...
Sen geceyi tutuyordun ben nöbeti
Uzak dag kislalarında
Görmüyorduk birbirimizi
Ben cansuyum diye ararken seni
Siyah Göl sanki canima kast suyumu kesti
Usul usul sis iniyordu kopmus yollara
isigi hafif.. uykusu agir gecelerde
Üzerini örtüyordum senin..
Bir cig gibi büyüyordun rüyalarimda sevgilim
Yildizlari daha büyüktü bazı gecelerin
Nöbet kadar yalnizken ögrenecektin bunu da
Yeniden ödetiyordum sanki kendime
Onca askin ögretemediğini yillarca
Kolay degildi...
Kac aci birden imtihan etmisti beni
Her sey karanliktan daha cok siyahti
Bir tek gece vardi insanin hayatinda
Ömür boyu sürecek gibiydi nöbeti
İyi ol...
Sag ol...
Uzak ol...
Ama bir daha görme beni diyordu bir ses...
Kulaklarimi tikamaya calistim
bir daha isitmiyim diye
Agzimi var gücümle kapattim belki de ben söylüyorum diye
Cok korktum sevgilim
belki de bir daha hic uyanamam diye...
Ben renklerin en siyahini hak ettim mi
O kadar beyaz severken seni...
berivan.....29.12.08....!
Yokluguna mahkummu bu yüregim
parmakliklarin ardindayim
hersey yasak..
ask yasak...
yasamak yasak...
sen yasak...
Voltalarim hep sana adimlarim ne kadarda uzun
hizli olamiyorum gittikce yavaslayan voltalarimda
yoklugunun mahkumuyum iste
gördügün gibi sayilmakla bitmeyen bir ceza cekiyorum
hergünün dogusunda sevinemiyorum
tutuklununum senin
yasaklinim senin
ama sen benim saklimsin
cezamsin herseyimsin...
berivan..
Bir sabah olsun isterim
uyandigimda senin gözlerin
günesden önce degsin gözlerime
bir gece olsun isterim
gökyüzüne baktigimda
yildizlardan önce senin yüreginde kalsin yüregim
cok sey istemiyorum
sadece yüzün yüzüme
tenin tenime degsin
gercekde olmasada
rüyamda olsun yeterki sen ol ...cok sey istemedim ki...
|